“ฟุ้งว่าแน่ก็ยังแพ้แค่ลืมตา”

 

ความฟุ้งมันทำให้เราคิดวนไปวนมาได้ทั้งวัน เพราะใจเราไม่ยอมอยู่กับเนื้อกับตัว “จะฟุ้งน้อยฟุ้งมากไม่ยากดอก เดี๋ยวจะบอกเคล็ดลับไว้ใช้แก้ เพียงค่อยค่อยลืมตาเท่านั้นแล ฟุ้งว่าแน่ก็ยังแพ้แค่ลืมตา”

 

ซึ่งในแต่ละวัน เราต้องเพิ่มชั่วโมงในการทำใจหยุดใจนิ่งให้มากขึ้น ให้ปล่อยวางในเรื่องราวต่างๆ ทั้งคน สัตว์ สิ่งของ เรื่องราวต่างๆ ถ้ามีความฟุ้งเกิดขึ้นมา...ก็ปล่อยให้มันผ่านไป ให้ใจอยู่ตรงกลางอย่างสบาย ไม่ยินดียินร้าย เดี๋ยวเราก็จะเอาชนะความฟุ้งได้เอง

ถึงแม้บางคนนั่งธรรมะแล้ว มีอาการโดนดูดเข้าไปเรื่อยๆ ไม่มีที่สุด ซึ่งก็อาจจะมีความคิดเกิดขึ้นมาว่า...ไม่รู้จะไปสุดที่ตรงไหน จริงๆ ก็คือ...โดนดูดเพื่อให้ไปถึงดวงธรรมภายใน แต่ถ้าถอนออกมา ใจก็จะไปติดเรื่องอื่นภายนอก

 

พระในตัวท่านดึงเข้าไป เพราะเราทำได้ถูกใจท่าน แต่ถ้าเราทำไม่ถูกใจท่าน...ท่านก็จะดันออกไป โดนดูดเพราะท่านอยากให้เข้าไปใกล้ๆ แต่พอเราเข้าไปใกล้ๆ ถ้าทำไม่ถูกใจท่าน ท่านก็จะดันเราออกไปไกลๆ การทำให้ถูกใจท่าน ก็คือ...ทำเฉยๆ อย่างสบายๆ เราจะชนะพญามารได้ก็ต้องทำเฉยๆ อย่างสบายๆ นะลูกนะ (พ.ศ. ๒๕๕๖)

 

#หลวงพ่อธัมมชโย #ทบทวนโอวาท #วัดพระธรรมกาย #ธรรมกาย