“อย่าเบื่อหน่ายในการฝึกฝนตัวของเราเอง”

 

วันเวลาผ่านไปเร็ว สังขารร่างกายก็ค่อยเสื่อมลงไปทุกวัน ให้รีบชิงช่วงเวลาที่สำคัญนี้ ให้ตั้งใจนั่งธรรมะกันให้ละเอียด ให้ความละเอียดก้าวหน้าเพิ่มขึ้นในทุก ๆ วัน ให้ปล่อยวางในเรื่องราวที่ไม่เป็นสาระแก่นสาร เอาใจมาหยุดนิ่งอยู่ภายใน ให้ภารกิจกับจิตใจทำควบคู่กันไป มีความสุขกับการฝึกฝนใจเราให้หยุดนิ่ง เราต้องฝึกใจให้หยุดนิ่งจนสามารถ วื๊ด…จึ๊กไปที่กลางกายอย่างสบาย ๆ โดยเริ่มต้นจากไปสู่จุดที่ง่าย จุดที่เราชอบสำหรับเราก่อน ให้เริ่มต้นอย่างนี้ไปก่อน แต่เป้าของเราคือ ปล่อยใจเข้าไปสู่ในเส้นทางสายกลาง แล้วเราคุมเส้นทางสายกลางให้ได้ตลอด ให้ใส สะอาด บริสุทธิ์ ละเอียดขึ้นไปเรื่อย ๆ มีองค์ประกอบครบ

 

อย่าเบื่อหน่ายในการศึกษา อย่าเบื่อหน่ายในการฝึกฝนตัวของเราเอง เราก็มาเพื่อศึกษา ฝึกฝน สร้างบารมี เป็นแบบอย่างที่ดีของโลก ตลอดจนกระทั่งทำหน้าที่กัลยาณมิตร เพราะฉะนั้น..เมื่อเรามีวัตถุประสงค์อย่างนี้แล้ว ทำให้ถูกวัตถุประสงค์เถิดนะ ทำให้ดี ให้ได้

 

ส่วนเรื่องธรรมะละเอียดเป็นเป้าหมายชีวิตของลูก ๆ ทุกคนที่มุ่งมาเพื่อวัตถุประสงค์อันนี้ ก็จะต้องทำให้บรรลุเป้าหมายให้ได้ อย่าลืมนะ ก่อนที่เราจะเข้ามาสู่เส้นทางนี้ เรามีทางเลือกที่จะไปในหลาย ๆ ทาง จะไปศึกษาเล่าเรียนต่อก็ดี จะไปครองเรือนก็ดี จะไปทำมาหากินอะไรต่าง ๆ ก็ดี เรามีโอกาส และโอกาสมากด้วย เป็นแต่เพียงว่า เราพิจารณาด้วยปัญญาแล้วเห็นว่ามันไม่มีประโยชน์ แถมมีโทษเสียอีก จึงทิ้งสิ่งเหล่านั้นเข้ามาสู่สิ่งที่ดีงาม สิ่งที่ประเสริฐ สิ่งที่พระอริยเจ้าท่านสรรเสริญ สิ่งที่ผู้มีบุญในกาลก่อนทุกยุคทุกสมัย ในประวัติศาสตร์ของมวลมนุษยชาติได้ทำกันมาก่อนแล้ว

 

อย่างเช่นในสมัยพุทธกาลนั้น พระพุทธเจ้าของเราสมัยเป็นเจ้าชายมีความสมบูรณ์ไปด้วยกามสุข พรั่งพร้อมด้วยลาภ ยศ สรรเสริญ อำนาจ วาสนา บริวาร ทุกอย่างเลย แต่ท่านพิจารณาดูแล้วมันไม่เกิดประโยชน์ มีโทษ ไม่ได้ให้ความเต็มเปี่ยมของชีวิต ท่านจึงสละละทิ้งสิ่งเหล่านั้น มุ่งเข้าสู่ภาวะอันประเสริฐ คือ ภาวะของนักบวช และก็เพื่อศึกษาวิชชาธรรมกาย ทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน ขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไป เพราะเพศของนักบวชนั้น เป็นเพศที่มีโอกาสว่างจากภารกิจทั้งหลาย ปลอดกังวล เพราะฉะนั้นเป็นเพศที่เหมาะสมในการที่จะแสวงหาหนทางของพระนิพพาน ท่านจึงทำอย่างนั้น

 

ลูกทุกคนก็เช่นเดียวกัน ได้พิจารณาสิ่งเหล่านี้แล้ว จึงตัดสินใจอย่างแน่วแน่ เข้ามาสู่องค์กรนี้ เพื่อศึกษา เพื่อฝึกฝน เพื่อสร้างบารมีเป็นต้น เมื่อเราตัดสินใจอย่างนี้แล้ว เข้ามาอยู่ในองค์กรนี้ วัตถุประสงค์หลักของเราเกี่ยวกับเรื่องการทำใจให้หยุดให้นิ่ง ให้เข้าถึงธรรม ให้ไปถึงที่สุดแห่งธรรม เราก็ควรจะทำให้ได้ อย่ามีข้อแม้ ข้ออ้าง เงื่อนไข ดูเบา ไม่เอาใจใส่ ขี้หลงขี้ลืมอะไรอย่างนั้นเป็นต้น เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้อย่างจำกัด เตือนตัวเองทุกวัน เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้อย่างจำกัด ชีวิตเป็นของแผล็บเดียว เดี๋ยววันเดี๋ยวคืน เดี๋ยวก็หมดเวลาแล้ว

 

เพราะฉะนั้น..วันคืนที่ล่วงไป เราทำอะไรอยู่ ก็ให้หมั่นพิจารณาตัวของเราเอง จนกระทั่งคุณวิเศษของเรา ได้บังเกิดขึ้นหรือเปล่า มีอยู่หรือไม่ ถ้าไม่มีก็ทำให้มันมี มีแล้วก็ทำให้มันเจริญรุ่งเรืองขึ้นไปเรื่อย ๆ เพราะฉะนั้น..ในทุกอิริยาบถ นั่ง นอน ยืน เดิน ต่าง ๆ นั้น ขอให้หมั่นศึกษาฝึกฝน ทำใจหยุดใจนิ่ง ให้มีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงเข้ากลาง ให้ได้มาก ๆ ถ้าทำได้อย่างนี้แล้ว ชีวิตของเราในการที่เข้ามาเป็นสมาชิกในองค์กร ก็จะสมบูรณ์ขึ้น

 

#หลวงพ่อธัมมชโย #ทบทวนโอวาท #วัดพระธรรมกาย #ธรรมกาย