“ภายในครึ่ง ภายนอกครึ่ง”

 

ให้ลูกทุกคน หมั่นเอาใจของเราไว้ที่ศูนย์กลางกาย อย่างสบาย ๆ ให้ทำจนติดเป็นนิสัย ไม่ว่าในอิริยาบถไหนก็ตาม จะนั่ง นอน ยืน เดิน ใจจะต้องมาหยุดอยู่ที่กลางกาย ทำให้คล่อง ทำให้ชำนาญ ให้ติดเป็นนิสัย ถ้าหากพวกเรานาน ๆ ทำที ก็จะไม่ค่อยคล่อง จะมีความรู้สึกว่า ฝืน รู้สึกว่า ขลุกขลัก เวลาเราไปปฏิบัติภารกิจที่เราได้รับมอบหมาย ก็ไม่รู้ว่าจะแบ่งใจของเรามาไว้ภายในได้อย่างไร

 

ซึ่งถ้าเราทำบ่อย ๆ ให้ติดเป็นนิสัยแล้ว เราจะไม่เกิดความรู้สึกว่า ต้องแบ่งภายในครึ่ง ภายนอกครึ่ง เพราะว่าใจของเราจะอยู่ตรงนั้นเป็นปกติ จะคิด จะพูด จะเขียน จะเคลื่อนไหว หรือจะทำอะไรก็แล้วแต่ ก็จะอยู่ตรงนั้นเป็นปกติ แล้วเมื่อไหร่ใจของเราอยู่ตรงกลางกายเป็นปกติ ความสมบูรณ์ของภารกิจก็มีมากขึ้นเอง

 

ยิ่งพวกเราทุกคนได้ตั้งใจเข้ามาสู่องค์กรแล้ว ตั้งใจตั้งแต่แรกว่า จะมาศึกษาวิชชาธรรมกาย มาฝึกฝนตนเอง และมาสร้างบารมี ทั้งสามสิ่งนั้นมารวมอยู่ที่หยุดนิ่งนี่เอง หยุดนิ่งอยู่ภายใน เพราะฉะนั้นอย่าให้ความตั้งใจของเรานั้นสูญเสียไป ตั้งใจมาแล้ว ก็ต้องตั้งใจทำกันให้จริงจัง ให้ความสำคัญกับศูนย์กลางกายให้มากที่สุด เพราะว่าเราทุกคนก็รู้อยู่แล้ว ศูนย์กลางกายเป็นทางนำไปสู่พระธรรมกายภายใน ซึ่งจะทำให้เกิดธรรมจักขุและญาณทัสสนะที่จะศึกษาวิชชาธรรมกาย ทำความเข้าใจเกี่ยวกับชีวิตของเรา ที่จะไปสู่จุดหมายปลายทางได้เป็นอย่างดี

 

แล้วเมื่อเราทราบอย่างดีแล้ว จงให้ความสำคัญกับศูนย์กลางกายให้มาก ถือว่าเป็นทั้งหมดของชีวิตเลยทีเดียว (พ.ศ. ๒๕๔๐)

 

#หลวงพ่อธัมมชโย #ทบทวนโอวาท #วัดพระธรรมกาย #ธรรมกาย